Açlık

IRA konusunu işleyen bu filmde, Bobby Sands'in maruz kaldığı insanlık dışı muamelelerin sertliği adeta izleyiciye hissettiriliyor. Diyalogsuz sahnelerin etkileyici gücüyle başlayan yapım, tüm film boyunca süren yoğun gerçeklik hissiyle seyirciyi derinden etkiliyor. Mahkumların battaniye yakma ve temizlikten kaçınma gibi protestolarla başlayan direnişi, altı hafta süren açlık greviyle zirveye ulaşıyor. Hayatını mücadeleye adamış olan Sands’in, bedenini son savaş alanı olarak görmesiyle gelişen dramatik süreç, güçlü bir etkileyicilikle ekrana yansıtılıyor. Filmin etkileyici yanları sadece Sands liderliğindeki mahkumların direnişiyle sınırlı kalmıyor; aynı zamanda hapishanenin mahkumlar kadar gardiyanlar için de adeta bir cehennem olduğu gerçeği de gözler önüne seriliyor. Gardiyanların psikolojisinin altüst oluşu da filmde başarılı bir şekilde işlendiği için izleyicide derin izler bırakıyor.